Stel dat, in het hypothetische geval, het schaap met vijf poten bestaat op de arbeidsmarkt… Vraag jij je dan af of dat echt zo geweldig is?
Een schaap weet niet beter dan dat hij vier poten heeft en wanneer hij ineens over vijf poten beschikt is het mogelijk dat er twee dingen gebeuren… Het schaap heeft geen flauw benul wat hij met dat 5e ding aan moet. Struikelt over z’n eigen poten en strompelt als een kreupele achter de kudde aan. Of hij beseft zich dat hij nu een voorsprong heeft op de rest op de arbeidsmarkt en loopt constant voor de troepen uit.
Geen wenselijke situatie, want zodoende is de schaapsherder, of zijn herdershond, constant bezig om het schaap op te jagen, dan wel af te remmen. Dat arme schaap gaat het niet redden…
Hoe denk jij als werkgever over een kandidaat die in zijn eerste gesprek al stelt dat het bedrijf hem niks meer leert? Hij weet immer alles al wat er te weten valt. Klinkt tikje arrogant hè? Maar dat is waar het schaap met de vijf poten idealiter aan moet voldoen, toch? Ok, ik chargeer misschien een beetje. Maar helaas komen wij het nog met enige regelmaat tegen dat de functie-eisen op de arbeidsmarkt dermate zwaar wegen dat dit wel een hele grote uitdaging is. Geeft niet, wij houden wel van een uitdaging! Alleen als het net zo uitdagend is als een vis leren fluiten, dan haken wij zelfs af.
Toen ik eerdaags bij een opdrachtgever was, vond ik het een mooie uitspraak dat zij graag investeren in opleiding en persoonlijke ontwikkeling van hun medewerkers. Als hun medewerkers slimmer worden, wordt de organisatie ook slimmer.
En soms zijn zaken simpelweg uit verhouding. Vaak zijn er wel goede professionals te vinden en past bijvoorbeeld de beloning niet bij de vereiste kennis en ervaring. Zoals een vacature voor een Senior Strategisch Inkoper met meer dan 10 jaar ervaring, hbo-/wo niveau, NEVI 2 voor een salaris waar, bij wijze van spreken, een stagiair z’n neus nog voor ophaalt. En als dat salaris niet bespreekbaar is dan bedanken wij helaas toch voor zo’n opdracht. Jammer, want nieuwe opdrachten zijn altijd prettig. Bijna altijd dan…
Het is helemaal logisch dat bedrijven de beste mensen in huis willen halen. En dat hier een passende beloning tegenover moet staan. Zeker in een krappe arbeidsmarkt zoals nu.
Soms wordt er weleens te makkelijk voorbijgegaan aan het feit dat alle waar naar z’n geld is. Overweeg eens om tijdelijk een ervaren inkoper in te huren. Dit kost meer dan iemand in vaste dienst nemen die het vak nog gaat leren. Als er op korte termijn resultaten behaald moeten worden, dan wil je geen risico’s nemen. Tegelijkertijd wil je de continuïteit, kwaliteit en relaties niet op het spel zetten. In dat geval kies je liever voor een ervaren inkoper. Een minder ervaren inkoper is wellicht goedkoper, maar heeft nog veel te leren op de arbeidsmarkt.
Als er mogelijkheden zijn om te investeren in je medewerkers en je hebt de tijd en middelen daarvoor, neem dan een inkoper met potentie aan. Hij of zij past binnen de salarisindicatie en leidt hem op tot het gewenste niveau.
Gelukkig erkennen vele werkgevers dat talent niet voor een appel en een ei te koop is en die willen investeren in hun medewerkers. Toen ik eerdaags bij een opdrachtgever was, vond ik het een mooie uitspraak dat zij graag investeren in opleiding en persoonlijke ontwikkeling van hun medewerkers. Als hun medewerkers slimmer worden, wordt de organisatie ook slimmer.
Het is en blijft volkomen terecht dat opdrachtgevers met een zeer kritische blik naar kandidaatstellingen kijken en hun pijlen richten op de beste mensen. Daar staat wel tegenover dat de beste kandidaat eerder duurder dan goedkoper is. Een reële optie blijft natuurlijk een goede kandidaat met potentie die het wil leren en waar je in wil investeren.
Maar als je denkt voor weinig geld een topper in huis te halen… Think twice! When you pay peanuts, you get monkeys.
Geschreven door: Marco Nicolai